جان میریش از قطعنامه اتحادیه معلمان لس‌آنجلس درباره اسرائیل انتقاد تند کرد

جان میریش، عضو شورای شهر بورلی هیلز، صبح چهارشنبه در صفحه فیسبوک خود به‌شدت از قطعنامه اخیر اتحادیه معلمان لس‌آنجلس (United Teachers Los Angeles – UTLA) در زمینه حمایت‌های سیاسی انتقاد کرد و آن را یهودستیزانه دانست و گفت این رویکرد جان یهودیان را به خطر می‌اندازد. میریش در این پست، موضع اتحادیه را «نژادپرستی ضدیهودی» توصیف کرد و آن را نشانه «انحطاط اخلاقی بیمارگونه» خواند.

او در ادامه نوشت این اقدام معادل «فساد مغزی متاستاتیک» است و اتحادیه را متهم کرد که «دروغ‌های غیرتاریخی و تبلیغات اسلاموفاشیستی» را ترویج می‌کند. میریش افزود: «آن‌ها هیچ کاری نباید با کودکان ما داشته باشند.»

میریش همچنین اقدامات اتحادیه را به تهدیدهای اخیر علیه یهودیان در سطح جهانی مرتبط دانست و به آنچه «الگویی نگران‌کننده» توصیف کرد اشاره کرد که به گفته او «نیاز مطلق به وجود اسرائیل برای تضمین امنیت، ایمنی و آینده مردم یهود» را توجیه می‌کند. او به‌طور مشخص به خنثی‌سازی یک توطئه علیه یهودیان در لس‌آنجلس و حمله‌ای در بوندای بیچ اشاره کرد و نوشت زبان به‌کاررفته در قطعنامه UTLA «رضایت‌سازی برای کسانی است که در سراسر جهان برای قتل یهودیان نقشه می‌کشند».

قطعنامه‌ای که میریش از آن انتقاد کرده، در تاریخ ۱۷ دسامبر توسط نهاد حاکم اتحادیه UTLA به تصویب رسید. این اتحادیه نماینده حدود ۳۵ هزار معلم در لس‌آنجلس است. در متن قطعنامه آمده است که UTLA «باید از حمایت از هر نامزد مقام عمومی که به‌عنوان عضو کنگره ایالات متحده به ارسال سلاح به اسرائیل رأی داده است، خودداری کند». در توضیح این موضع به رهبران اتحادیه گفته شده بود: «سیاستمدارانی که به یک نسل‌کشی امکان می‌دهند یا به بمباران‌های دوره‌ای اسرائیل علیه فلسطینیان دامن می‌زنند، نباید پاداش بگیرند.»

این قطعنامه با ۵۶ درصد رأی موافق در برابر ۴۴ درصد رأی مخالف تصویب شد و از حمایت کمیته حقوق بشر UTLA و کمیته معلمان لاتین‌تبار (Raza Educators Committee) برخوردار بود. یکی از تدوین‌کنندگان قطعنامه گفت هدف این اقدام، ترغیب دیگر اتحادیه‌ها و جنبش کارگری گسترده‌تر برای رد نامزدهایی است که به آنچه فعالان «نسل‌کشی و مدرسه‌کشی» می‌نامند رأی می‌دهند؛ اصطلاحی که به آسیب به نظام‌های آموزشی در نتیجه جنگ و ویرانی اشاره دارد.

موضع UTLA به‌دلیل تمرکز آن بر سیاست خارجی، نه مسائل سنتی آموزشی یا محیط کار، توجه زیادی را جلب کرده است. در متن قطعنامه به درگیری جاری در غزه و انتقاد از اقدامات نظامی اسرائیل پس از حملات ۷ اکتبر ۲۰۲۳ حماس اشاره شده و آرای کنگره درباره کمک‌های نظامی تکمیلی به‌عنوان عاملی در محاسبات سیاسی اتحادیه در انتخابات آینده مطرح شده است.

واکنش‌ها به این قطعنامه متفاوت بوده است. حامیان آن می‌گویند این اقدام بیانیه‌ای اخلاقی علیه جنگ و آسیب به غیرنظامیان است، در حالی که منتقدان، از جمله میریش، آن را یهودستیزانه می‌دانند و معتقدند که حمایت از اسرائیل را به‌گونه‌ای هدف قرار می‌دهد که می‌تواند به تشدید تعصبات دامن بزند. در سطح ملی نیز یک قطعنامه جداگانه در درون انجمن ملی آموزش (National Education Association) بحث‌هایی را درباره مواد آموزشی و همکاری‌ها پیرامون یهودستیزی و مسائل خاورمیانه برانگیخته است.

اقدام UTLA و واکنش‌ها به آن در بستر بحث‌های گسترده‌تر ملی درباره سیاست خارجی، کنشگری اتحادیه‌ها و نحوه پرداختن معلمان به مسائل بین‌المللی رخ می‌دهد. در منطقه لس‌آنجلس، این موضوع به شکل‌گیری کارزارهایی در هر دو سوی ماجرا انجامیده است؛ از جمله بیلبوردهایی که اتحادیه را به یهودستیزی متهم می‌کنند و تلاش‌های گروه‌های اجتماعی برای تأثیرگذاری بر سیاست‌های اتحادیه و افکار عمومی.

جان میریش، عضو شورای شهر بورلی هیلز، صبح چهارشنبه در صفحه فیسبوک خود به‌شدت از قطعنامه اخیر اتحادیه معلمان لس‌آنجلس (United Teachers Los Angeles – UTLA) در زمینه حمایت‌های سیاسی انتقاد کرد و آن را یهودستیزانه دانست و گفت این رویکرد جان یهودیان را به خطر می‌اندازد. میریش در این پست، موضع اتحادیه را «نژادپرستی ضدیهودی» توصیف کرد و آن را نشانه «انحطاط اخلاقی بیمارگونه» خواند.

او در ادامه نوشت این اقدام معادل «فساد مغزی متاستاتیک» است و اتحادیه را متهم کرد که «دروغ‌های غیرتاریخی و تبلیغات اسلاموفاشیستی» را ترویج می‌کند. میریش افزود: «آن‌ها هیچ کاری نباید با کودکان ما داشته باشند.»

میریش همچنین اقدامات اتحادیه را به تهدیدهای اخیر علیه یهودیان در سطح جهانی مرتبط دانست و به آنچه «الگویی نگران‌کننده» توصیف کرد اشاره کرد که به گفته او «نیاز مطلق به وجود اسرائیل برای تضمین امنیت، ایمنی و آینده مردم یهود» را توجیه می‌کند. او به‌طور مشخص به خنثی‌سازی یک توطئه علیه یهودیان در لس‌آنجلس و حمله‌ای در بوندای بیچ اشاره کرد و نوشت زبان به‌کاررفته در قطعنامه UTLA «رضایت‌سازی برای کسانی است که در سراسر جهان برای قتل یهودیان نقشه می‌کشند».

قطعنامه‌ای که میریش از آن انتقاد کرده، در تاریخ ۱۷ دسامبر توسط نهاد حاکم اتحادیه UTLA به تصویب رسید. این اتحادیه نماینده حدود ۳۵ هزار معلم در لس‌آنجلس است. در متن قطعنامه آمده است که UTLA «باید از حمایت از هر نامزد مقام عمومی که به‌عنوان عضو کنگره ایالات متحده به ارسال سلاح به اسرائیل رأی داده است، خودداری کند». در توضیح این موضع به رهبران اتحادیه گفته شده بود: «سیاستمدارانی که به یک نسل‌کشی امکان می‌دهند یا به بمباران‌های دوره‌ای اسرائیل علیه فلسطینیان دامن می‌زنند، نباید پاداش بگیرند.»

این قطعنامه با ۵۶ درصد رأی موافق در برابر ۴۴ درصد رأی مخالف تصویب شد و از حمایت کمیته حقوق بشر UTLA و کمیته معلمان لاتین‌تبار (Raza Educators Committee) برخوردار بود. یکی از تدوین‌کنندگان قطعنامه گفت هدف این اقدام، ترغیب دیگر اتحادیه‌ها و جنبش کارگری گسترده‌تر برای رد نامزدهایی است که به آنچه فعالان «نسل‌کشی و مدرسه‌کشی» می‌نامند رأی می‌دهند؛ اصطلاحی که به آسیب به نظام‌های آموزشی در نتیجه جنگ و ویرانی اشاره دارد.

موضع UTLA به‌دلیل تمرکز آن بر سیاست خارجی، نه مسائل سنتی آموزشی یا محیط کار، توجه زیادی را جلب کرده است. در متن قطعنامه به درگیری جاری در غزه و انتقاد از اقدامات نظامی اسرائیل پس از حملات ۷ اکتبر ۲۰۲۳ حماس اشاره شده و آرای کنگره درباره کمک‌های نظامی تکمیلی به‌عنوان عاملی در محاسبات سیاسی اتحادیه در انتخابات آینده مطرح شده است.

واکنش‌ها به این قطعنامه متفاوت بوده است. حامیان آن می‌گویند این اقدام بیانیه‌ای اخلاقی علیه جنگ و آسیب به غیرنظامیان است، در حالی که منتقدان، از جمله میریش، آن را یهودستیزانه می‌دانند و معتقدند که حمایت از اسرائیل را به‌گونه‌ای هدف قرار می‌دهد که می‌تواند به تشدید تعصبات دامن بزند. در سطح ملی نیز یک قطعنامه جداگانه در درون انجمن ملی آموزش (National Education Association) بحث‌هایی را درباره مواد آموزشی و همکاری‌ها پیرامون یهودستیزی و مسائل خاورمیانه برانگیخته است.

اقدام UTLA و واکنش‌ها به آن در بستر بحث‌های گسترده‌تر ملی درباره سیاست خارجی، کنشگری اتحادیه‌ها و نحوه پرداختن معلمان به مسائل بین‌المللی رخ می‌دهد. در منطقه لس‌آنجلس، این موضوع به شکل‌گیری کارزارهایی در هر دو سوی ماجرا انجامیده است؛ از جمله بیلبوردهایی که اتحادیه را به یهودستیزی متهم می‌کنند و تلاش‌های گروه‌های اجتماعی برای تأثیرگذاری بر سیاست‌های اتحادیه و افکار عمومی.